14 maart 2019 – Marijke Volgers
Precies een jaar geleden startte ik de facebookgroep Zorg in Actie. Ik had de opkomst van POinactie, de actiegroep voor leerkrachten in het basisonderwijs, zien opkomen en gevolgd wat zij deden en van begin af aan dacht ik: Dat moeten we in de zorg OOK gaan doen.
Ik had het een tijdje uitgesteld, want daar had ik toch helemaal geen tijd voor, maar uiteindelijk won de frustratie over alle misstanden in de zorg het van al die smoezen en maakte ik de facebookgroep aan. Een paar dagen bleef het redelijk rustig: een paar honderd leden werd toegevoegd of meldde zich aan, maar in het weekend groeide de groep ineens van zo’n 300-400 leden op vrijdagmiddag naar 15.500 leden op maandagochtend.
Het gaf me een euforisch gevoel: “Zie je wel, ik ben niet gek, er zijn heel veel mensen die OOK vinden dat het anders moet in de zorg!”
We zijn een jaar verder en soms bekruipt me het gevoel dat het geen zoden aan de dijk heeft gezet. Maar we zijn inmiddels met dubbel zo veel leden als op die maandagochtend en we hebben veel gedaan. We gingen langs bij kamerleden van allerlei politieke partijen die zich bezig houden met de zorg, we hadden gesprekken met de vakbonden en met werkgeversorganisaties. Met de minister, met de media…
In Den Bosch kaartte ik vanuit Zorg in Actie de onderbetaling van huishoudelijk verzorgenden aan. Het leidde tot een motie die ertoe leidde dat er extra budget kwam om de tarieven voor huishoudelijke ondersteuning te verhogen. Per 1 januari werd dat van kracht en deze maand krijgen huishoudelijk verzorgenden met terugwerkende kracht vanaf die datum hun hogere loon uitbetaald.
Het laat zien dat daar waar je in actie komt, je echt wat kunt bereiken. Maar dan moet je wel in actie komen, iets gaan doen, gaan staan voor wat je wilt en volhouden, volhouden, volhouden.
Dit jaar worden een aantal grote cao’s in de zorg opnieuw onderhandeld. Voor de cao’s jeugdzorg werd al snel bekend dat werkgevers geen financiële ruimte zien om lonen te verhogen en voor de cao gehandicaptenzorg stelt de VGN dat er ruimte is voor slechts 2,8% loongroei. Het maakt me boos, want het is de grootste onzin die er bestaat. Vanuit Den Haag is er namelijk elk jaar de zogenaamde ova-ruimte beschikbaar: geld dat beschikbaar wordt gesteld om onze lonen te laten stijgen. Al jaren wordt niet de maximale ruimte gebruikt en ook dit keer scheept VGN kostbare werknemers af met slechts 2/3 van de 4,08% ruimte die beschikbaar is gesteld.
Wat mij betreft gaan we in actie komen, gaan we afdwingen dat er serieus werk wordt gemaakt om ons werk weer mooi te maken, om ons weer in de gelegenheid te stellen goede zorg te geven onder goede arbeidsomstandigheden en -voorwaarden. Werkdruk omlaag, minder administratie en eerlijke lonen, gelijk aan het niveau zoals dat in het onderwijs gehanteerd wordt.
Ik hoor om me heen nog te vaak: Maar dat gaat niet lukken, want wij kunnen niet staken. Maar dat is onzin.
Natuurlijk gaan we geen levens in gevaar brengen. Maar ook als die zorg doordraait, kunnen we nog heel veel. We zijn met 1,4 miljoen zorgprofessionals in Nederland. 1 op elke 7 werkende Nederlanders werkt in de zorg. We zijn een van de meest dienstbare sectoren, maar juist daarom ook een van de machtigste sectoren. We zijn met 1,4 miljoen. Als van ONZE sector slechts 1 op de 7 professionals naar het Malieveld optrekt, staat het daar barstensvol. Reken maar dat we DAN nieuws zijn. Reken maar dat Den Haag daar zenuwachtig van wordt. Reken maar dat we dan iets voor elkaar krijgen.
Dus, doe je mee? Like onze pagina, word lid van onze groep, deel ons op je tijdlijn, nodig anderen uit lid te worden en laten we zo groot worden dat niemand nog om ons heen kan. Samen kunnen we dat.
Het is genoeg geweest, tijd om op te staan voor goede zorg. Samen. Zorg in Actie!
Zorg in Actie 